(1) Nèng gunung wag nèng ngaré, Gusti Allah ana
Nyanga ngendi paranku, mesthi ana uga.
Endi kang dadi cipta lan osiking ati,
kabèh mesthi kapirsan ing Allah Hyang Widi
(2) Sang Rama anèng swarga mengku samubarang
Sing sapa kung kumandel mesthi tinulungan
Manuk ing awang-awang, Allah kang ngingoni,
Suket, lan thethukulan, wrata dènpaèsi
(3) Bumi dalasan swarga wengkoné Pangèran
Jasad gedhe-cilika, Allah tan klimengan
Saliring kang tumitah sajagad warata
tansah anélakaké piwlas lan kwasanya
(4) Dhuh nyawaku dèn ayem, tansah kumandela
Nèng kanan lan kéringmu, Rama Allah ana.
Lamun kabotan susah, tininggal ing sanak
dalah yèn dugèng janji, Allah mesthi celak.
0 komentar:
Posting Komentar