KPJ - 18. NYAWAKU, PUJINEN ALLAH!

18. NYAWAKU, PUJINEN ALLAH!

(1) Nyawaku, pujinen Allah! Gusti mulyakna tansah!
Slawelasè sinungan umur, luhurna srana masmur!
Krana namung Pangèran, yekti tuling kraharjan.

(2) Andel-andel kang sejati sajuga, yèku Gusti.
Salir jalma tanpa daya, kwasanè ènggal sirna.
Tyang kang anyom mring Allah tansah rinoban berkah.

(3) Allah kang nitahken jagad, kasetyanè tan kendhat;
mbèla tyang kinaniaya, nulungi tyang sangsara,
njejegken kaadilan, ngluwari tyang ukuman.

(4) Pangèran Allah Maasih ngiyatken tyang ringkih,
mbombong tyang sisah manahnya, nyarasken tyang kang wuta.
Tyang mursid dèn kasihi wwh ngrukti tyang ketrini.

(5) Pengèran jumeneng raja, pangrèhè ing slaminya,
tan nègakken kang siniksa, gya nylametken umatnya.
Segunging tyang pracaya, ngidungna, "Halèluya!"