KPJ - 102. ALLAH YÉKU PANGÉN KULA

102. ALLAH YÉKU PANGÉN KULA

(1) Allah yéku pangén kula
kang gung sih tresnanya
Kula tansah rinimatan
srana gung kadarman

(2) Kula tansah dén ayomi,
mila ayem yekti;
tinuntun ing margi adi,
wut asmané Gusti

(3) Kula tan ajrih bilai,
wit kinanthi Gusti;
wah lestantun pangreksanya,
temah kula begja

(4) Nadyan sinatru ing mengasah,
nging tatag ing manah;
Allah nglubérken sih-rahmat,
berkahnya tan kendhat

(5) Kula tinoban kabegjan
salamining gesang,
saha manggén lan memuji
ing dalemé Gusti